بررسی تجربی و عددی شکل پذیری بال با طول و زاویه پس گرایی متغیر روی مشخصات آیرودینامیکی یک پهپاد

در این پژوهش، طرح شکل پذیری روی بال یک پهپاد به صورت تجربی و عددی موردمطالعه قرارگرفته است. شکل پذیری بال با طول و زاویه پس گرایی متغیر انجام گرفته که در آن مساحت و ضریب منظری با حفظ ساختار کلی بال تغییر می یابد. نتایج عددی با استفاده از نرم افزار فلوئنت و داده های تجربی از تست تونل باد سرعت پایین در سرعت های 50، 60 و 70 متر بر ثانیه به دست آمده است. میزان تغییر طول و تغییر زاویه پس گرایی مدل بال شکل پذیر نسبت به بال پایه، به ترتیب 10 سانتی متر (30درصد) و 12 درجه (36 درصد) می باشند. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان دهنده بهبود ویژگی های آیرودینامیکی بال شکل پذیر نسبت به بال پایه می باشد، این مسئله به فرم کاهش پسای القایی و افزایش راندمان آیرودینامیکی ظاهرشده است. طبق نتایج تجربی و عددی به دست امده برای بال شکل پذیر نسبت به بال پایه، مداومت پروازی به ترتیب 6/13 و 5/13 درصد و برد پروازی به ترتیب 85/8 و 17/8 درصد افزایش داشته است. مطالعات تجربی و عددی انجام شده نشان می دهد که بیشترین تغییر راندمان آیرودینامیکی مدل شکل پذیر نسبت به مدل پایه به ترتیب 8/13 و 7/13 درصد بوده که در زاویه حمله 6 درجه و سرعت 70 متر بر ثانیه اتفاق می افتد. در این تحقیق همچنین نشان داده شده که چگونه می توان از طرح بال شکل پذیر با طول متغیر به عنوان یک روش جایگزین برای کنترل حرکات غلت استفاده نمود.